Jak radzić sobie ze stresem?

#uwaznosc #stres #radzenie #redukcjastresu #pomoc #jaksobieradzic #rodzice #dzieci #spokoj #rada #psycholog #natuli #ksiazki

Jednym ze sposobów radzenia sobie ze stresem jest praktykowanie uważności. W literaturze czy nazewnictwie można się spotkać z różnym nazewnictwem: uważność, mindfulness i inne.

Określenia teo nic innego jak bycie tu i teraz. Umiejętność świadomego kierowania uwagą, dzięki której mam wpływ na emocje, ciało, myśli i otoczenie. Uważność daje możliwość bycia w danym doświadczeniu jako neutralny i życzliwy obserwator tego co się z nami dzieje. Zdolność tą można wyćwiczyć- jak mięśnie, tu też potrzebny jest trening.

Jak praktykować?

Po pierwsze: Obserwować.

Obserwowanie w taki sposób aby nie oceniać tego co się dzieje/czuje/myśli, lecz aby widzieć co się dzieje, co czuje, co myśli. Uważna obserwacja różni się od tej codziennej tym, że nie ma w niej elementu oceny np. kiedy słyszę przyspieszone bicie swojego serca zamiast stwierdzić: "no tak znów się denerwuje, ale jestem beznadziejna, pewnie wszyscy to widzą". W uważnej postawie będzie to wyglądało tak: "czuje jak moje serce zaczyna mocniej bić, czuję, jak ożywia się moje ciało i umysł, pojawiła mi się ocena, tego, że sobie nie radzę, zastanawiam się też czy inni widza moje zdenerwowanie"

Po drugie: Nazywać

Nazywać co się ze mną dzieje np. "czuję/ widzę, że jestem smutna, zdenerwowana"- zobaczenie i nazwanie emocji przez pryzmat poznawczej ciekawości a nie oceny- np. "o rany znów jestem smutna, moja mama znowu powie, że jestem beznadziejna".

Nazwanie emocji, choć to początkowo trudne, ułatwi poszukiwania odpowiedzi na pytanie dlaczego tak się czuję. Postawa taka ułatwi zrozumienie siebie ale także innym naszych emocji- często są takie sytuacji kiedy naszym bliskim "dostaje się" ze zdwojona siłą kiedy dana emocja pojawiła się w innej sytuacji a ujawnia w kontakcie z bliskimi. Przykładowo: po stresującym dniu w pracy żona krzyczy na męża, że nie posprzątał domu. W tej sytuacji kobieta mogłaby powiedzieć "kiedy zobaczyłam leżące na ziemi skarpetki i pełen kosz na śmieci zdenerwowałam się".

Po trzecie: Działanie

W myśl uważności ta kobieta idąc do domu wiedziałaby już, że jest zdenerwowana i mogłaby otrzymać większe zrozumienie i wsparcie ze strony męża. Z większym doświadczeniem uważności dochodzi umiejętność szybszego dostrzegania swego stanu emocjonalnegoj. I tym sposobem gdyby przykładowa żona jeszcze w pracy zauważyła swoje zdenerwowanie i obciążenie stresem mogłaby wcześniej udzielić sobie wsparcia np. kojącą muzyką, rozmową czy spacerem. Mogłaby również trafnie zreflektować, że bałagan w domu był dodatkowym bodźcem do uwolnienia się emocji i wyładowania napięcia krzycząc na męża.

Po czwarte: Akceptacja

Zazwyczaj tworzymy liczne domysły nt. tego co się wydarzyło- mindfulness będzie zachęcał do postrzegania myśli, emocji i zdarzeń jak każdego innego doświadczenia, czyli jak coś co miało miejsce. Dzięki temu mamy szanse zobaczyć siebie, myśli, zdarzenia takimi jakie są a nie takimi jakie kreują je nasze lęki czy wyobrażenia.

No i po piąte: Cierpliwość

Związana z jakością a nie ilością zdarzeń i zrozumieniem, że "tu i teraz" nie wymaga od nas jakiegokolwiek działania. Możemy popełniać błędy, a ocenianie się czy porównywanie do innych jest zbędne. dzięki takiej postawie zrozumienia i życzliwości dla siebie. rozwijamy również życzliwość dla innych.

Praktyka uważnośći polecana jest zarówno dorosłym jak i dzieciom!

Polecam książki w tym temacie:

https://natuli.pl/uwaznosc-najlepsze-ksiazki-dla-dzieci-i-doroslych/?utm_source=dsw&utm_medium=dsw_content&utm_campaign=dsw_bottom_article_section

Zaciekawionych tym tematem zachęcam do praktykowania uważności a w kolejnym kroku do Komunikacji Bez Przemocy (NVC)